Marie Curie

-Introdución:

María Salomea Sktodowska-Curie, coñecida habitualmente como Marie Curie, naceu o 7 de Novembro de 1867 en Varsovia, Zarato de Polonia, onde viviu ata os 24 anos. En 1891 trasladouse a Paris para continuar os seus estudos. Estivo casada co físico Pierre Curie e foi nai de Iréne Joliot-Curie (tamén galordanada co Premio Nobel, xunto ao seu marido Frédédic Joliot ),  e de Eva Curie . Morreu o 4 de Xuño do 1934 en Passy, Francia.

Foi unha química e física polaca, nacionalizada francesa. Pionera  no campo da radioactividade, foi, entre outros méritos, a primeira persoa en recibir dous Premios Nobel en distintas especialidades, Física e Química, e a primeira muller en ser profesora da Universidade de París.

-Infancia:

 María Sktodowska era a quinta filla de Wtadystaw Sktodowski e profesor de enseñanzas medias en Física e Matemáticas a igual que o seu avó, e de Bronistawa Boguska, quen foi mestra, pianista e cantante.

Marie era a menor de cinco fillos: Zofia (1862), Józef (1863), Bronostawa (1865), Helena (1866) e finalmente ela, Marie (1867). En aquel tempo a maior parte de Polonia estaba ocupada por Rusia, que, tras varias voltas nacionalistas  sofocadas violentamente había impuesto a súa lingua e as súas costumes. Xunto coa súa irmá Helena , Marie asistía a clases clandestinas ofrecidas en un pensionado nas que se insinaba a cultura polaca.

Os seus primeiros anos estiveron marcados pola morte da súa irmá Zofia como consecuencia do tifus e, dous anos máis tarde, a da súa nai a causa dunha tuberculosis. Esos eventos fixeron que Marie perdese a fe na relixión católica romana e se volviera agnóstica.

-Premio Nobel:

Xusto con Henri Becquerel e Pierre Curie, Marie foi galardonada co Premio Nobel de Física en 1903,  Foi a primeira muller que obtuvo tal galardón. Recibiron por él 15000 dólares, o que lles permitiu contratar a un axudante de laboratorio. Poco despois, en 1 904, Pierre consolidouse como profesor titular na Facultad de Ciencias da Soborna  (onde xa ensinaba desde 1900). A fama les alumbrou e se concentraron nos seus traballos. No mesmo ano tiveron a súa segunda filla, Ève,  tras sufrir Marie un aborto, probablemente producido pola radiactividad.

O 19 de abril de 1906 ocurriu unha tragedia: Pierre foi atropellado por un carruaxe de seis toneladas, e morreu sn que nada se pudera facer por él. Marie quedou moi afectada, pero quería seguir cos seus traballos e rechazó unha pensión vitalicia. Ademais asumiu a catedra do seu marido, e foi a primeira muller en dar clases na universidade nos 650 anos desde a súa fundación.

En 1910 demostrou que se podía obtener un gramo de radio puro. Ao ano seguinte recibiu en solitario o Premio Nobel de Química < en recoñocemento polos seus servizos no avance da Química polo descubrimento dos elementos redio e polonio, o aislamento do radio e o estudo da natureza e compostos de este elemento> Cunha actitude desinteresada, no patentó o proceso de aislamento do radio, deixándoo aberto á investigación de toda a comunidade centífica.

                                                                                                                  Por Marta e Elena